Pisownia wyrazu ech jest wariantywna. Oznacza to, że obydwie formy – zarówno ech, jak i eh – są poprawne. Dwojaką pisownię można znaleźć między innymi w Słowniku języka polskiego (PWN).
Jak wskazuje Krystyna Długosz-Kurczabowa:
Warto dodać, że te wykrzykniki należą do pierwotnej, najwcześniejszej warstwy językowej. Zachowały się we wszystkich językach słowiańskich, por. czeskie ech!, eh!, ukraińskie ech!, słoweńskie èh!, serbskie èch!, i w innych językach europejskich, np. angielskie eh!, francuskie eh!, łacińskie eh!, litewskie ėk! W polszczyźnie obie formy poświadczone już od XVI w. Sądzę, że ech! jest pierwotne, a forma eh! ukształtowała się pod wpływem obcym.
(http://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/ech-i-b-eh-b;7974.html)
Błędny jest natomiast zapis ehh.
Wyraz oznacza rezygnację, zwątpienie, służy ich podkreśleniu. Może także wyrażać inne emocje, takie jak żal, sprzeciw, obojętność. O jego znaczeniu decydują dodatkowe czynniki – m.in. intonacja i kontekst.
super na prawde
OdpowiedzUsuńNaprawdę ;)
UsuńEhhhhh
OdpowiedzUsuń